خیلی موقع ها نیاز به نمکدون نیست

 

تنها خاطرات برای سوزوند دل کافیست

 


نمکدون دلم اند خاطراتت بیا و ببرشون

 

که جا گذاشتی لابه لای نفسام

 

تا راحت بشم از این سوزش دلم

 



تاريخ : شنبه 11 بهمن 1393 ا 13:22 نويسنده : مریم خانومی ا

 

این روزا دیگه حرفی برات ندارم

 

نه نه برای این که از یادم

 

رفته باشی بلکه برای این که خسته ام

 

 

از تو نه

 

از خودم

 

 

عجب  همدردی

 

میکنندپاییز این روزها با دلم چون برگ

 

برگ دل من هم زرد است

 

دیدی آخرش اونی که رفت تو شدی؟

 

اونی که موند من ؟؟



تاريخ : چهار شنبه 8 بهمن 1393 ا 14:51 نويسنده : مریم خانومی ا



تاريخ : یک شنبه 5 بهمن 1393 ا 23:39 نويسنده : مریم خانومی ا

امشب هم باختم !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

به خودم امشب هم باختم

 

به قسمی که خورده بودم باختم

 

همون قسمی که منو گلدون شمعدونیت

 

خوردیم که دیگه به یادت گریه نکنم

 

اما امشب هم باختم به چشمام که انگار

 

عادت کرده اند به خیس کردن با لشت

 

و بارانی کردن گلدون شمعدانیت

 

که هرشب در آغوش میگیرم 

 

شبنم های اشکم به جای آب روی برگ هایی که

 

از یاد تو اند تر میکنندبرگ هایش

 

را وبا هر اشکم  بوی تو بیشتر پرمیکند

 

فضای اتاق راهمون برگ هایی که دست

 

میکشیدی روشون و میگفتی عزیزم سلام

 

من  امشب هم با ختم به خودم به تو به

 

چشمام و به برگ برگ

 

شمعدانیت  باختم

 

اما من از وقتی که تو رفتی 1 بازنده ام

 



تاريخ : یک شنبه 5 بهمن 1393 ا 22:32 نويسنده : مریم خانومی ا



تاريخ : یک شنبه 5 بهمن 1393 ا 22:21 نويسنده : مریم خانومی ا

هستی هنوزم هستی

 

همین حوالی

تو گوشه به گوشه ی ذهنم

هستی هنوزم هستی

تو خخیالات هرروزو شبم

 

هستی

 

هنوزم هستی

تو جرعه به جرعه نفسام

 

هستی

 

هنوزم هستی

تو تموم رگهای تنم

هنوزم جریان داری تو خونم

  همه جای بدم رو تسخیر میکنی حتی قلبم

و

درد میگره دلم و قتی که

پاتوش میذاری

 

هستی هنوزم که هنوزه هستی

 

تو کنج گلوم

آره همون بغض کهنه

ک میترسم روزی

غرورم با هق هق هق کردناش بشکنه

آره هنوزم هستی بیننفسام تو گوشه به گوشه

دلم ک هیچیتو گوشه به گوشه ی چشمام

حتی بیشتر از قبل هستی

 



تاريخ : یک شنبه 5 بهمن 1393 ا 19:37 نويسنده : مریم خانومی ا

سلام

 

منو نشناختی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 

بذار معرفی کنم خودمو ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 

منم همون ک تو گوشه چشمات خونه

 

ساخته بودی برام از جنس رویای سپید

 

منم گل آرزو هات

 

منم همون ک میگفتی شبا خوابمومیبینی

 

منم همون بغض کهنه ای ک تو گلوته

 

منم همون شیشه بریده ک تو دستات بود

 

میخواستی با رنگ خونت نقاشی کنی

 

آخرین تابلو نفساتو

 

و هرشب منو تو خوابت میدیدی

 

و ازم میترسیدی آره منم

 

 تنهایی

 

نگاه ب اشکام نکن

 

من خیلی وقته کک دلم برات تنگ شده بود

 

آغوشم همیشه توروکم داشتم 

 

میخوام بغلت کنم

 

مث اون روزا

 

ونفساتو جرعه به جرعه

 

 سربکشم و تو رو باخودم ببرم

 

جایی که تو نیستی

 

و جات تو دنیای سیاهم خالیست



تاريخ : یک شنبه 5 بهمن 1393 ا 19:19 نويسنده : مریم خانومی ا
.: Weblog Themes By violetSkin :.